piątek, 13 lipca 2012

Femme fatale's style in film noir - Phyllis Dietrichson in Double Indemnity (1944)

Film noir to gatunek w kinie amerykańskim, wywodzący się z kina gangsterskiego, mający swój czas w latach 40. i na początku lat 50. XX w. Filmy noir unikają jasnego podziału na dobro i zło, pokazują często niewyjaśnione zbrodnie i perwersję, unikają moralizowania i happy endów. Do charakterystycznych elementów stylu noir należą m.in. silne kontrasty, operowanie cieniami, obrazy nocnego miasta. Typowymi bohaterami tego typu filmów są m.in. femme fatale, przeciętni ludzie wplątani przypadkowo w świat przestępczy oraz prywatni detektywi. Najpopularniejszymi filmami z tego gatunku są: Sokół maltański (1941), Gilda (1946) czy Asfaltowa dżungla (1950).
Charakterystyczna dla gatunku postać kobiety fatalnej, niszczącej mężczyzn stanowi wyraz nasilającego się w Ameryce po wojnie mizoginizmu, wynikającego z postępującej emancypacji kobiet, które uzyskały w tamtym okresie większą niezależność ekonomiczną i obyczajową. Jedną z charakterystycznych postaci, która zostanie opisana jest Phyllis Dietrichson (w tej roli Barbara Stanwyck) z filmu "Podwójne ubezpieczenie" z 1944 r.
W tym filmie zła bohaterka, Phyllis miała z góry założone cele. Zmanipulowała niewinnego agenta ubezpieczniowego, Waltera Neffa (w tej roli Fred MacMurrey) do zamordowania swojego męża, tylko by zdobyć pieniądze. 
Twórcą kostiumów do filmów była Edith Head, która zajęła miejsce Travisa Bantona jako główna projektantka w Paramount aż do lat 60. To ona stworzyla kostiumy do najmroczniejszych i najbardziej fascynujących postaci kobiecych w filmach noir. Umieściła niewątpliwe atuty seksualności w kobiecej prostocie. Przedstawiła Barbarę Stanwyck jako niewinną blondynkę z delikatnych białych strojach od pierwszej, zmysłowej sceny, aż do ostatniego fatalnego uścisku. Zazwyczaj w filmach noir femme fatale była ubierana w ciemne stroje. Tutaj, dominującym kolorem jest biały. Czarna sukienka występuje w filmie tylko raz. Niszczycielska moc Phyllis nie wyrażała się w sposób typowy. Często niewinny biały okazywał się mylny. Nawet noszony podczas żałoby prosty garnitur miał kolor jasnoszary. Często w stylizacji skupia się na nogach, by jeszcze bardziej podkreślić kobiecy erotyzm za pomocą wysokich koturnów, wiązanych sandałów oraz pończoch w kolorze beżowym. Fryzura Barbary Stanwyck - długie blond włosy upinane często w boba modnego w latach 40. Czapki z drugiej strony zdarzają się rzadko. Tylko raz bohaterka zakłada mały czarny kapelusz z welonem by zwieńczyć elegancki strój podczas wizyty w agencji ubezpieczeniowej. Typowa femme fatale często kryje się za okularami przeciwsłonecznymi. 
Stereotyp "złej kobiety" jest tajemniczy na dwa różne sposoby:  strój femme fatale nie jest adekwatny do jej charakteru. Ani kreacje wieczorowe i drogocenne futra, ani luksusowe materiały, które są stosowane, wręcz przeciwnie nie podkreślają jej intencji. Niemniej ubrania Phyllis są po prostu uwodzicielskie. Jej charyzma jest gdzie indziej -  w jej głowie.


Film noir is a genre in American cinema, which is derived from gangster movies, with their time in the 40s and early 50s XX century. Films noir avoid a clear division between good and evil, often show unexplained crimes and perversion, avoid moralizing and happy endovascular. For the characteristic noir elements include strong contrasts, manipulating shadows, images of the city nightlife. Typical characters of these films include femme fatale, ordinary people caught up accidentally in the world of crime and private detectives. The most popular movies of this genre are: Maltese Falcon (1941), Gilda (1946) and The Asphalt Jungle (1950).
The characteristic species fateful figure of a woman, destroying an expression enhancer men in America after the war, misogynistic, resulting from the progressive emancipation of women, which have been at that time more independent economically and culturally. One of the characteristic form, which will be described is Phyllis Dietrichson (played by Barbara Stanwyck) from the movie "Double Indemnity" in 1944
In this film the evil character, Phyllis was to advance their objectives. She manipulated an innocent agent, Walter Neff (played by Fred MacMurrey) to murder her husband, only to get money.
The creator of the costumes for the films was Edith Head, which took place Travis Banton as the main designer at Paramount until the late 60th She has created costumes for the darkest and most fascinating female characters in film noir. Placed the undoubted advantages of simplicity in women's sexuality. Barbara Stanwyck presented as an innocent blonde with delicate white dress from the first, sensual scenes, until the last fatal embrace. Usually in films noir femme fatale was dressed in dark clothes. Here, the dominant color is white. Black dress is in the film only once. Phyllis is not the destructive power of expression in the standard way. Often, innocent white turned out to be wrong. Even worn during mourning suit he had a simple light gray color. Often, the styling is focused on the legs, to further emphasize feminine sexuality with high buskins, sandals and stockings bound in beige. Hairstyle Barbara Stanwyck - long blond hair in a bob clamped often fashionable in the 40s. Caps on the other hand are rare. Only once the character assumes a small black hat with a veil to crown the dress code when visiting an insurance agency. The typical femme fatale is often hidden behind sunglasses.
The stereotype of "bad woman" is mysterious in two different ways: dress femme fatale is not adequate to its nature. Neither the evening performances and precious furs, or luxurious materials that are used, on the contrary did not highlight her intentions. However, Phyllis clothes are simply seductive. Her charisma is elsewhere - in her head.







Brak komentarzy :

Prześlij komentarz

#header-inner {text-align: center;}