W najbliższy piątek wypada coroczne święto bab. Dzień Kobiet. Jednak większości z nas ten dzień kojarzy się poprzednim ustrojem. Z obowiązkowym pakietem - goździk i para rajstop z nylonu. Pomimo, że 1993 r. zniesiono ten dzień jako oficjalne państwowe święto, to nadal ta okoliczność co roku jest, w mniejszym stopniu, ale dalej celebrowana. Organizacje feministyczne organizują swoje "manify", chłopcy w szkole dają dziewczynkom w szkołach po kwiatku czy też na ulicy zaczepi nas pan rozdający w ramach reklamy salonu kosmetycznego tulipany.
In this Friday falls annual holiday - Women's Day. But most of us, this day is associated previous system. The obligatory package - pink and a pair nylon's tights. Although 1993 abolished this day as an official state holiday, it still is the fact that he has been, to a lesser extent, but still celebrated. Feminist organizations organize their "rallies", at school boys give girls in schools to flower or we're accosted on the street the dealer from the beauty salon advertising tulips.
W tym roku chciałabym Was, drogie Panie jak i Panowie, namówić na wieczór filmowy z kobietami. Polece wam nie jeden, a trzy filmy, moim zdaniem, godne uwagi. W każdym z nich główną bohaterką jest kobieta. Każda inna.
This year I would like you, dear ladies and gentlemen, to convince the movie night with the women. Recommend you not one, but three films, in my opinion, worthy of attention. Each main character is a woman. Each other.
1. Fortepian (The Piano, 1993), reż. Jane Campion
XIX w. niema Ada McGrath (fenomenalna Holly Hunter) wraz z córką Florą (Anna Paquin) zmuszone są do opuszczenia Szkocji i wyjazdu do Nowej Zelandii. Towarzyszem podróży jest fortepian. Oczekujący na nią Alisadair Steward (Sam Neill) - mąż poznany listownie - już na powitanie odmawia transportu instrumentu przez busz. Kupuje go George Baines (Harvey Keitel), Szkot zadomowiony wśród Maorysów, który odda jej fortepian w zamian za lekcje. Każda warta jeden czarny klawisz.
Nineteenth century, mute Ada McGrath (phenomenal Holly Hunter) and her daughter Flora (Anna Paquin) are obliged to leave Scotland and travel to New Zealand. Travel's compain is piano. Waiting for her Alisadair Stewart (Sam Neill) - man only known by the letter - to welcome refuss the transport facility through the bush. Piano was bought by George Baines (Harvey Keitel), a Scotsman domesticated among the Maoris, who will give her in exchange for piano lessons. Each worth one black key.
Motyw zakazanej miłości, fenomenalna gra aktorska plus jedna z najlepszych ścieżka muzyczna filmu składają się na to, że ten obraz jest wyjątkowy. Dzięki temu mamy możliwość przeniesienia w świat pełen emocji: miłości, bólu, nienawiści, strachu i niezrozumienia. Melodia grana przez główną bohaterkę to uczucie płynące z jej serca. W tym filmie to muzyka jest na pierwszym planie.
Theme forbidden love, phenomenal acting, plus one of the best film soundtrack consists of the fact that this image is unique. This allows us to move in a world full of emotions: love, pain, hatred, fear and misunderstanding. The melody played by the main character of the feeling coming from her heart. In this film, the music is in the foreground.
2. Godziny (The Hours, 2002), reż. Stephen Daldry
Historia angielskiej pisarki żyjącej na początku XX w., Virginii Woolf (Nicole Kidman) przeplata się z historiami dwóch innych (współczesnej - Clarissa (Meryl Streep) i żyjącej w latach 50. XX w. - Laura (Julianne Moore). Wszystkie łączy powieść "Pani Dalloway" oraz głębokie przekonanie, że żyją dla kogoś zamiast dla samych siebie. Jedna jest jej autorką, druga zapaloną czytelniczką, a życie tej trzeciej jest współczesnym odzwierciedleniem historii jej głównej bohaterki. Film zrealizowany został na podstawie książki Michaela Cunninghama o tym samym tytule.
History of the English author who lived in the early twentieth century, Virginia Woolf (Nicole Kidman) is intertwined with the stories of two other (modern - Clarissa (Meryl Streep) and living in the 50s of the twentieth century - Laura (Julianne Moore). All connected novel "Mrs. Dalloway" and a deep conviction that they live for someone else rather than for themselves. One is its author, the other an avid reader, and the life of the third is a contemporary reflection of the history of the main character. Film was realized based on the book by Michael Cunningham with the same title.
Jakie znaczenie i wartość ma moje życie? Co nadaje mu sens? Czy jest to rodzina, praca, miłość? Każda z nich znajdzie inne rozwiązanie, jednak wszystkie dojdą do tego samego wniosku, stanowiącego główne przesłanie filmu. A jaki jest ten wniosek? Takie pytania zadają sobie główne bohaterki. A wraz z nimi widz. Ten film rozbudza myśli o drodze w nieustannym poszukiwaniu. Na te pytania, bohaterki jak i my musimy sami sobie odpowiedzieć.
What is the meaning and value to my life? What gives it meaning? Whether it is family, work, love? Each of them will find another solution, but all come to the same conclusion, which is the main message of the movie. And what is the conclusion? These questions ask the main character. And along with the audience. This film awakens thoughts about the way in a constant search. These questions, character and we have ourselves to answer.
3. Dziennik Bridget Jones (Bridget Jones's Diary, 2001), reż. Sharon Maguire
Tytułowa Bridget Jones (Renée Zellweger) to sfrustrowana trzydziestodwuletnia panna o silnych skłonnościach do popadania w nałogi. Cierpi z powodu nadwagi, nadużywania alkoholu, papierosów i z braku faceta. Po kolejnych, spędzonych samotnie świętach postanawia radykalnie zmienić swoje życie. Zakłada dziennik, w którym skrupulatnie notuje swoją walkę z nadwagą, rzuceniem papierosów oraz próbę znalezienia tego jedynego. Nawiązuje romans ze swoim szefem Danielem Cleaverem (Hugh Grant), który jest haniebnym playboyem. W między czasie pojawia się w jej życiu dystyngowany adwokat Mark Darcy (Colin Firth). Ekranizacja powieści Helen Fielding pod tym samym tytułem.
Bridget Jones (Renee Zellweger) is a frustrated thirty-two miss with a strong tendency to fall into bad habits. Suffer from obesity, alcohol abuse, smoking and no guy. After another, spent Christmas alone decides to radically change your life. Assumes diary, which keeps detailed records his struggle with overweight, quitting cigarettes and attempt to find this one. An affair with her boss Daniel Cleaver (Hugh Grant), who is infamous playboy. In the meantime, appears in her life distinguished lawyer Mark Darcy (Colin Firth). Filming Helen Fielding's novel of the same title.
Na koniec na rozluźnienie film, który każda z nas zapewne widziała, a książkę wręcz pochłonęła. Obraz przedstawiający nas same z nutką ironii i dystansu przepełnionego brytyjskim humorem. Renée Zellweger, która do tej roli przytyła, rewelacyjnie przedstawiła Bridget jako sympatycznego gamonia chcącego zmienić w końcu swoje życie. Film, który rozluźnia, a przy okazji uczy nas spojrzenia na same siebie z dozą dystansu.
At the end on relaxtion movie that any of us have probably seen and book simply swallowed. A picture show themselves with a touch of irony and distance, filled with British humor. Renée Zellweger, who put on weight for the role, fantastic presented Bridget as a lovable loser wanting to change at the end of his life. This film relaxes, and by the way teaches us to look at themselves with a degree of distance.
In this Friday falls annual holiday - Women's Day. But most of us, this day is associated previous system. The obligatory package - pink and a pair nylon's tights. Although 1993 abolished this day as an official state holiday, it still is the fact that he has been, to a lesser extent, but still celebrated. Feminist organizations organize their "rallies", at school boys give girls in schools to flower or we're accosted on the street the dealer from the beauty salon advertising tulips.
W tym roku chciałabym Was, drogie Panie jak i Panowie, namówić na wieczór filmowy z kobietami. Polece wam nie jeden, a trzy filmy, moim zdaniem, godne uwagi. W każdym z nich główną bohaterką jest kobieta. Każda inna.
This year I would like you, dear ladies and gentlemen, to convince the movie night with the women. Recommend you not one, but three films, in my opinion, worthy of attention. Each main character is a woman. Each other.
1. Fortepian (The Piano, 1993), reż. Jane Campion
XIX w. niema Ada McGrath (fenomenalna Holly Hunter) wraz z córką Florą (Anna Paquin) zmuszone są do opuszczenia Szkocji i wyjazdu do Nowej Zelandii. Towarzyszem podróży jest fortepian. Oczekujący na nią Alisadair Steward (Sam Neill) - mąż poznany listownie - już na powitanie odmawia transportu instrumentu przez busz. Kupuje go George Baines (Harvey Keitel), Szkot zadomowiony wśród Maorysów, który odda jej fortepian w zamian za lekcje. Każda warta jeden czarny klawisz.
Nineteenth century, mute Ada McGrath (phenomenal Holly Hunter) and her daughter Flora (Anna Paquin) are obliged to leave Scotland and travel to New Zealand. Travel's compain is piano. Waiting for her Alisadair Stewart (Sam Neill) - man only known by the letter - to welcome refuss the transport facility through the bush. Piano was bought by George Baines (Harvey Keitel), a Scotsman domesticated among the Maoris, who will give her in exchange for piano lessons. Each worth one black key.
Motyw zakazanej miłości, fenomenalna gra aktorska plus jedna z najlepszych ścieżka muzyczna filmu składają się na to, że ten obraz jest wyjątkowy. Dzięki temu mamy możliwość przeniesienia w świat pełen emocji: miłości, bólu, nienawiści, strachu i niezrozumienia. Melodia grana przez główną bohaterkę to uczucie płynące z jej serca. W tym filmie to muzyka jest na pierwszym planie.
Theme forbidden love, phenomenal acting, plus one of the best film soundtrack consists of the fact that this image is unique. This allows us to move in a world full of emotions: love, pain, hatred, fear and misunderstanding. The melody played by the main character of the feeling coming from her heart. In this film, the music is in the foreground.
2. Godziny (The Hours, 2002), reż. Stephen Daldry
History of the English author who lived in the early twentieth century, Virginia Woolf (Nicole Kidman) is intertwined with the stories of two other (modern - Clarissa (Meryl Streep) and living in the 50s of the twentieth century - Laura (Julianne Moore). All connected novel "Mrs. Dalloway" and a deep conviction that they live for someone else rather than for themselves. One is its author, the other an avid reader, and the life of the third is a contemporary reflection of the history of the main character. Film was realized based on the book by Michael Cunningham with the same title.
Jakie znaczenie i wartość ma moje życie? Co nadaje mu sens? Czy jest to rodzina, praca, miłość? Każda z nich znajdzie inne rozwiązanie, jednak wszystkie dojdą do tego samego wniosku, stanowiącego główne przesłanie filmu. A jaki jest ten wniosek? Takie pytania zadają sobie główne bohaterki. A wraz z nimi widz. Ten film rozbudza myśli o drodze w nieustannym poszukiwaniu. Na te pytania, bohaterki jak i my musimy sami sobie odpowiedzieć.
What is the meaning and value to my life? What gives it meaning? Whether it is family, work, love? Each of them will find another solution, but all come to the same conclusion, which is the main message of the movie. And what is the conclusion? These questions ask the main character. And along with the audience. This film awakens thoughts about the way in a constant search. These questions, character and we have ourselves to answer.
3. Dziennik Bridget Jones (Bridget Jones's Diary, 2001), reż. Sharon Maguire
Tytułowa Bridget Jones (Renée Zellweger) to sfrustrowana trzydziestodwuletnia panna o silnych skłonnościach do popadania w nałogi. Cierpi z powodu nadwagi, nadużywania alkoholu, papierosów i z braku faceta. Po kolejnych, spędzonych samotnie świętach postanawia radykalnie zmienić swoje życie. Zakłada dziennik, w którym skrupulatnie notuje swoją walkę z nadwagą, rzuceniem papierosów oraz próbę znalezienia tego jedynego. Nawiązuje romans ze swoim szefem Danielem Cleaverem (Hugh Grant), który jest haniebnym playboyem. W między czasie pojawia się w jej życiu dystyngowany adwokat Mark Darcy (Colin Firth). Ekranizacja powieści Helen Fielding pod tym samym tytułem.
Bridget Jones (Renee Zellweger) is a frustrated thirty-two miss with a strong tendency to fall into bad habits. Suffer from obesity, alcohol abuse, smoking and no guy. After another, spent Christmas alone decides to radically change your life. Assumes diary, which keeps detailed records his struggle with overweight, quitting cigarettes and attempt to find this one. An affair with her boss Daniel Cleaver (Hugh Grant), who is infamous playboy. In the meantime, appears in her life distinguished lawyer Mark Darcy (Colin Firth). Filming Helen Fielding's novel of the same title.
Na koniec na rozluźnienie film, który każda z nas zapewne widziała, a książkę wręcz pochłonęła. Obraz przedstawiający nas same z nutką ironii i dystansu przepełnionego brytyjskim humorem. Renée Zellweger, która do tej roli przytyła, rewelacyjnie przedstawiła Bridget jako sympatycznego gamonia chcącego zmienić w końcu swoje życie. Film, który rozluźnia, a przy okazji uczy nas spojrzenia na same siebie z dozą dystansu.
At the end on relaxtion movie that any of us have probably seen and book simply swallowed. A picture show themselves with a touch of irony and distance, filled with British humor. Renée Zellweger, who put on weight for the role, fantastic presented Bridget as a lovable loser wanting to change at the end of his life. This film relaxes, and by the way teaches us to look at themselves with a degree of distance.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz